Στις 24 Μαρτίου 1941 το πλοίο «Capitaine-Paul-Lemerle» αποπλέει από τη Μασσαλία με προορισμό την Αμερική και πρώτο σταθμό τη Μαρτινίκα. Επιβάτες είναι κάθε λογής και εθνικότητας αποσυνάγωγοι: Γερμανοί κομμουνιστές, εβραίοι υπό διωγμόν, «απάτριδες», Ισπανοί που πολέμησαν κατά του Φράνκο. Επίσης, επιχειρηματίες με αδιαφανείς δραστηριότητες, αλλά και λόγιοι και καλλιτέχνες που εγκαταλείπουν τη Γαλλία του Βισύ, όπως ο Κλωντ Λεβί-Στρως, ο Αντρέ Μπρετόν, ο Βιφρέντο Λαμ, ο Βικτόρ Σερζ, η Άννα Ζέγκερς, και άλλοι. 

Το ταξίδι θα διαρκέσει σχεδόν ένα μήνα. Κατά τη διάρκειά του, η καθημερινότητα περιλαμβάνει μικροαντιπαλότητες και αμοιβαίες υποψίες, αλλά και στιγμές ευφρόσυνης διάθεσης και γιορτής, όπως όταν το πλοίο περνά τη γραμμή του Ισημερινού. Όσα συμβαίνουν κατά τη διάρκεια του υπερατλαντικού ταξιδιού, αλλά και κατά την άφιξη και παραμονή στη Μαρτινίκα, περιγράφονται στο μυθιστόρημα από τον Adrien Bosc με γλαφυρότητα, διεισδυτική ματιά, αλλά και χιούμορ, παρά τα δραματικά γεγονότα της εποχ