Διακηρύσσεται πως δεν υπάρχει συνέχεια ανάμεσα στους αρχαίους και στους σύγχρονους Έλληνες, ούτε καν με αυτούς της αυτοκρατορίας της ΚΠόλεως. Έτσι με ποικίλους επιστημονικοφανείς τρόπους αναβιώνει η θεωρία του Φαλλμεράυερ.
Ήταν ομολογουμένως δύσκολο να υπάρχει συνεχής και σταθερή παρουσία Ελλήνων υπό συνθήκες υποταγής και δουλείας. Όμως ο ελληνικός κόσμος είναι μία συνεχής και δυναμική παρουσία και συχνά υπερτερεί έναντι του «άγριου νικητή» (ferum victorem), όπως λέγει ο Οράτιος. Το ελληνικό στοιχείο κατόρθωσε να υπερνικήσει και τις ακραίες χριστιανικές αντιδράσεις και να δώσει στη χριστιανικότητα οικουμενική διαπερατότητα.
Το να επιβάλλεις από τα μέσα τον πνευματικό και γλωσσικό πολιτισμό σου σ αυτόν που επίσημα κυριαρχεί είναι η αψευδέστερη μαρτυρία της ελληνικής συνέχειας.
Επίσης διατείνονται ότι χάθηκε κάθε ίχνος ελληνικότητας μέσα στη θάλασσα των πληθυσμιακών στοιχείων που ως επιδρομείς κατέκλυσαν τον ελληνικό χώρο. Η παρουσία τέτοιων και άλλων λαών στον ελλαδικό χώρο είναι αναμφισβήτητη. Αυτό όμως που διέφυγε από τον Φαλλμεράυερ και τους τωρινούς συνεχιστές του είναι τούτο το πολύ σημαντικό: κανείς τέτοιος λαός δεν έγινε εξουσία. Απεναντίας, με την πάροδο του χρόνου ο ελληνικός κόσμος αφομοίωσε τα ξενικά στοιχεία.

Πρόλογος του Εκδότη || Πρόλογος Λαοκράτη Βάσση || ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α΄: Κατάθεση ευθύνης || ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β΄: Η ελληνική μισγάγκεια || ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ΄: «Νύχτα στα ποροφάραγγα» || ΚΕΦΑΛΑΙΟ Δ΄: Η αμφισβήτηση της συνέχειας - Περίπτωση Φαλλμεράυερ || ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ε`: Έλληνες και Ευρωπαίοι || ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΣΤ`: Η φυσιογνωμία και η παρουσία του Βυζαντίου || ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ζ΄: Από το γένος στο έθνος | ΚΕΦΑΛΑΙΟ Η΄: Η εθνική αφύπνιση και το «πνεύμα του Μυστρά» || ΚΕΦΑΛΑΙΟ Θ΄: Δημητσάνα - Αμπελάκια - Μοσχόπολη: Τρεις ειδικές περιπτώσεις || ΚΕΦΑΛΑΙΟ Ι`: Η συνείδηση της ελληνικότητας στους αγωνιστές του `21 || ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΑ΄: Στοιχεία αρχαιοελληνικά στο λαϊκό μας πολιτισμό || ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΒ΄: Η δίψα για την ελληνική αρχαιότητα || ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΓ΄: Μια υπερήφανη Ελληνική στάση «Φύγαμε από τον εαυτό μας» || ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΙΔ΄: Ρυτίδες στο άφθαρτο

Πρόλογος: Γιώργος Δαρδανός