Υπάρχουν, άραγε, όρια στις νοητικές δυνατότητες του ανθρώπου; Η αποδοχή της θέσης ότι ο άνθρωπος είναι «πεπερασµένο ον», επιδρά «απαξιωτικά» για τον ίδιο και για την πνευµατική του συγκρότηση; Η πίστη στην ύπαρξη του Θεού αποτελεί τροχοπέδη για τη φιλοσοφική σκέψη; Μπορεί ο άνθρωπος να ερµηνεύσει λογικά την χριστιανική πίστη; Τα ερωτήµατα αυτά σκιαγραφούν µία ευρύτερη προβληµατική αναφορικά µε τη σχέση µεταξύ της θεολογίας και της φιλοσοφίας. Η ερευνητική προσέγγιση της εν λόγω προβληµατικής προϋποθέτει, εκτός των άλλων, και την επισταµένη διερεύνηση θεολογικών και φιλοσοφικών έργων. Πολλά από αυτά τα έργα, εµπεριέχονται στην παρούσα µελέτη, στην οποία και επιχειρείται µία ερµηνευτική προσέγγιση των παραπάνω ερωτηµάτων µε κεντρικό «πρωταγωνιστή» µία ιδιαίτερη πνευµατική φυσιογνωµία, τον Βαρλαάµ από την Καλαβρία.