Ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς υπήρξε η μεγαλύτερη εκκλησιαστική προσωπικότητα της Σερβικής Ορθόδοξης Εκκλησίας του 20ου αιώνα. Εκλέχθηκε επίσκοπος Ζίτσης και μετέπειτα Αχρίδος. Συνέταξε περισσότερους από 20 τόμους θεολογικών έργων, τα οποία έχουν εκδοθεί και μεταφραστεί σε αρκετές γλώσσες. Ο όσιος Ιουστίνος Πόποβιτς τον χαρακτήρισε ως τον μεγαλύτερο Σέρβο μετά τον άγιο Σάββα. Ο Νικόλαος Βελιμίροβιτς αιχμαλωτίστηκε μαζί με τον Πατριάρχη Σερβίας Γαβριήλ Ντόζιτς στο στρατόπεδο συγκεντρώσεως Νταχάου. Μετά την απελευθέρωσή του μετέβη στην Αμερική, όπου εκοιμήθη κάτω από ανεξιχνίαστες συνθήκες. Η Σερβική Ορθόδοξη Εκκλησία τον κατέταξε στο αγιολόγιο της Ορθόδοξης Εκκλησίας.