Όσο ετοιμαζόταν, εν μέσω πανδημίας, η νέα έκδοση του βιβλίου, με βασάνιζε το εξής ερώτημα: ο Covid-19 είναι ένα έκτακτο γεγονός που επιβάλλει τη λήψη κάποιων έκτακτων μέτρων, ή πρόκειται για κάτι βαθύτερο, κάτι τεκτονικό, που είναι ικανό να αλλάξει τον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε την κοινωνική προστασία ; Και τα προηγούμενα χρόνια γνωρίσαμε επιδημίες, αλλά η παρούσα έχω τη γνώμη ότι χτύπησε στην καρδιά του δυτικού τρόπου ζωής. Οι οικονομίες και οι κοινωνίες του Δυτικού κυρίως κόσμου βρέθηκαν σε κατάσταση vertigo. Όχι μόνο ποσοτικά, με τη μείωση του ΑΕΠ –ως είθισται να αποτιμάται, κατά τρόπο «οικονομίστικο», η κρίση–, αλλά ποιοτικά, με την έννοια της αμφισβήτησης από την ίδια τη ζωή κυρίαρχων αντιλήψεων.