Με αυτόν τον τρόπο, άνοιγε διάλογο με τον θεό για την τύχη του κόσμου. Κι αυτό του έδινε δύναμη να υπομείνει τα πάνδεινα. Έφτασε μάλιστα στο σημείο, να αναλογίζεται με τρόμο την ημέρα που θα σταμάταγε το μαρτύριο του ασβεστωμένου κύκλου. Έτσι, ένα πρωινό αντί να οδηγηθεί στο σημείο όπου οικειοθελώς εγκατέλειπε το σώμα του, βρέθηκε στο χειρουργείο εκστρατείας του στρατοπέδου. «Είστε εντελώς τρελοί» διαμαρτυρήθηκε ο Περικλής. «Η θέση μου είναι κοντά στα περιστέρια, στις κουρούνες και στον μάγειρα της οχτωβριανής επανάστασης. Εκείνον με το σουβλερό μουσάκι, όταν τάισε με μπλιγούρι πασπαλισμένο ελπίδες, τον περιούσιο λαό πασών των Ρωσιών». «Τρελός είσαι και φαίνεσαι», απάντησαν μ’ ένα στόμα οι νοσοκόμοι, και βάλθηκαν να του σφραγίζουν τα χαλασμένα δόντια με το ρετσίνι των σχίνων της λησμονιάς. «Λοιπόν, δεν θα μπορεί πια να ισχυριστεί στους ανακριτές, ότι δυσκολεύεται να μασήσει το ξεροκόμματο της εθνικοφροσύνης», εξήγησε αργότερα ο αρχίατρος.

Ο Μηνάς Ταλ εργάστηκε στον κινηματογράφο και κυρίως στην τηλεόραση, σχεδόν τρεις δεκαετίες, ως σκηνοθέτης: σε ντοκιμαντέρ, πολιτιστικές εκπομπές, αλλά και σε καθημερινά προγράμματα.
Έχει σπουδάσει φωτογραφία και σκηνοθεσία. Επίσης έχει αρθρογραφήσει, για μεγάλο διάστημα, σε περιοδικά και εφημερίδες, με αντικείμενο την κοινωνική κριτική και τη θεωρία της τέχνης, όπως και αναλύσεις ποιητικών και κινηματογραφικών έργων.
Το 2018 κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις ΣΜΙΛΗ το βιβλίο του "ΤΟ ΣΩΜΑ ΤΗΣ ΠΟΛΗΣ" με δοκίμια για τη φωτογραφία. Ενώ, κατά το διάστημα 1984-1986 υπήρξε εκδότης και συντάκτης του περιοδικού "ΚΑΜΕΡΑ για τον κινηματογράφο".