Στις διοικήσεις των διαφόρων κοινωνικοοικονομικών τομέων, σε παγκόσμιο επίπεδο, υπάρχει μειωμένη συμμετοχή των γυναικών. Το ίδιο ισχύει και για τον εκπαιδευτικό τομέα. Παρόλο που τις τελευταίες δεκαετίες υπάρχει μια αύξηση του αριθμού των γυναικών στις θέσεις διοίκησης, αυτός συνεχίζει να είναι μικρός, υποδηλώνοντας ότι οι γυναίκες αντιμετωπίζουν μια «γυάλινη οροφή» δυσκολιών, ένα αόρατο δηλαδή όριο που τις εμποδίζει να καταλάβουν τις υψηλές διοικητικές θέσεις.

Στην Ελλάδα, τις τελευταίες δεκαετίες, οι γυναίκες εκπαιδευτικοί αποτελούν τη συντριπτική πλειοψηφία του εκπαιδευτικού προσωπικού και στις δύο πρώτες βαθμίδες της εκπαίδευσης, χωρίς αυτό να ισχύει και για τη διοίκηση της εκπαίδευσης.

Σκοπός αυτής της εργασίας είναι η διερεύνηση συγκεκριμένων παραγόντων, οι οποίοι μέσα από τη βιβλιογραφική αναδίφηση, φαίνεται ότι επηρεάζουν την ανάπτυξη και τη δυνατότητα εξέλιξης των γυναικών εκπαιδευτικών σε διοικητικές θέσεις.

Η έρευνα διεξήχθη το σχολικό έτος 2010-2011. Προκειμένου να μελετήσουμε τους παράγοντες οι οποίοι σύμφωνα με τη βιβλιογραφία (Μαραγκουδάκη 1997˙ Τσικαλάκη, 2006˙ Μαρκαντώνη, 2008), επηρεάζουν τηχαμηλή εκπροσώπηση των γυναικών εκπαιδευτικών, χρησιμοποιήσαμε πρωτογενή στοιχεία, τα οποία συγκεντρώσαμε με ερωτηματολόγια σε δείγμα δασκάλων και  εκπαιδευτικών ειδικοτήτων που εργάζονται στην πρωινή ζώνη και στο ολοήμερο σχολείο σε σχολεία της Γ΄ Διεύθυνσης Αθήνας στην Πρωτοβάθμια Εκπαίδευση.

Από τη στατιστική επεξεργασία και ανάλυση των δεδομένων προκύπτει, ότι οι σημαντικότεροι λόγοι της χαμηλής εκπροσώπησης των γυναικών σε διοικητικές θέσεις είναι: η έλλειψη ενδιαφέροντος για διεκδίκηση των θέσεων αυτών, οι οικογενειακές υποχρεώσεις, τα στερεότυπα –προκαταλήψεις σε βάρος της γυναίκας, τα συμβούλια επιλογής που μεροληπτούν υπέρ των ανδρών υποψηφίων και σε λιγότερο βαθμό η απουσία γυναικείων προτύπων διευθυντικών στελεχών.

Από την παραγοντική ανάλυση αναδείχθηκαν συγκεκριμένοι παράγοντες, οι οποίοι ταυτίζονται με αυτούς της βιβλιογραφικής ανασκόπησης (Σαΐτη, 2000˙ Κελαϊδίτου, 2005˙ Τσικαλάκη, 2006˙ Μαρκαντώνη, 2008)  και σχετίζονται με τη χαμηλή εκπροσώπηση των γυναικών εκπαιδευτικών στη διοίκηση της εκπαίδευσης: «Ηγετικές ικανότητες», «Επαγγελματική εξέλιξη», «Διακρίσεις και αρνητικές στάσεις των δύο φύλων», «Ίση μεταχείριση ανάμεσα στα φύλα», «Κριτήρια επιλογής του επαγγέλματος», «Εργασιακή Ικανοποίηση» και «Διδασκαλία και Διοίκηση».