«Σε κάθε μεγάλη κρίση οι Έλληνες ξέρουν καλά πώς να χωρίζονται σε στρατόπεδα και να κρύβονται πίσω από αυτά, εκστομίζοντας μεγάλα, στομφώδη λόγια και προβαίνοντας σε ακόμα μικρότερες πράξεις. Καθένας προσπαθεί ταμπουρωμένος πίσω από τη δική του “αλήθεια”, να δικαιολογήσει τα αδικαιολόγητα και ταυτόχρονα να κρυφτεί από την ίδια την πραγματικότητα. Έτσι και σε αυτή την κρίση δεν άλλαξε πολύ η συνταγή. [...]

Αυτό από το οποίο πάσχει η Ελλάδα εδώ και δεκαετίες, και έγινε φανερό πλέον με την κρίση, είναι το έλλειμα αξιοκρατίας, η απουσία διαφάνειας, η ανυπαρξία δίκαιης και ανάλογης με τα προσόντα προοπτικής εξέλιξης, που έχει ως συνέπεια μια γενικευμένη ψυχική και ψυχολογική ανασφάλεια, η οποία επιτείνεται από τη διάψευση οποιασδήποτε προσδοκίας οικονομικής και κοινωνικής ανέλιξης. Με άλλα λόγια, αυτό που αποκαλούμε απουσία κοινωνικής κινητικότητας και οποιασδήποτε εργασιακής δεοντολογίας και εντέλει έννοιας κοινωνικής δικαιοσύνης.»

Ο Δημήτρης Γ. Παναγιωτόπουλος είναι ιστορικός και διευθύνει το Κέντρο Τεκμηρίωσης της Ιστορίας της Ελληνικής Γεωργίας του Γεωπονικού Πανεπιστημίου Αθηνών. Διδάσκει Ιστορία του αγροτικού κόσμου και Ιστορία της γεωπονικής επιστήμης στο Τμήμα Αγροτικής Οικονομίας και Ανάπτυξης του Γ.Π.Α. Επίσης, διδάσκει στο Π.Μ.Σ. «Ιστορική Έρευνα, Διδακτική και Νέες Τεχνολογίες» του Τμήματος Ιστορίας στο Ιόνιο Πανεπιστήμιο. Στα ερευνητικά του ενδιαφέροντα περιλαμβάνονται η ιστορία της γεωργίας, καθώς και η πολιτική, οικονομική και κοινωνική οργάνωση του νεοελληνικού κράτους και του αγροτικού χώρου τον 19ο και 20ό αιώνα. Επίσης, η διαμόρφωση και εξέλιξη της ανώτατης εκπαίδευσης και των επιστημονικών και ακαδημαϊκών ελίτ τον 19ο και 20ό αιώνα.

Είναι συγγραφέας πέντε βιβλίων και αρκετών σχετικών άρθρων στα ελληνικά και αγγλικά.

Από τις εκδόσεις του βιβλιοπωλείου της Εστίας κυκλοφορούν τα βιβλία του: Ηλίας Γ. Μαριολόπουλος 1900-1991. Ο «πατέρας» της σύγχρονης Κλιματολογίας στην Ελλάδα, 2019 και Πέτρος Καναγκίνης. Η συμβολή του στην αναμόρφωση του περιβάλλοντος της υπαίθρου τον Μεσοπόλεμο, 2013.