Στο πολύ μακρινό παρελθόν, η Γη ως οντότητα με επίγνωση, είχε δεχτεί απρόσμενη επίθεση από τους Ζυγίες, μια φυλή αρπαχτικών και δεινών κυνηγών, που κυριαρχούσαν στις σκοτεινές περιοχές ενός μακρινού Γαλαξία και ο στόχος τους ήταν οι επιγνώσεις των έμβιων όντων. Η επίγνωση ήταν γι’ αυτούς η τροφή τους, αλλά κι η ενέργεια για τις διαγαλαξιακές τους αποστολές. Μ’ αυτήν τροφοδοτούσαν τα σκάφη, τα όπλα αλλά και κάθε συσκευή που χρησιμοποιούσαν.

  Μόλις έγινε η πρώτη, αν και ανώδυνη, δειγματοληπτική αρπαγή ενός κομματιού επίγνωσης, η Γη μπήκε σε κατάσταση συναγερμού. Πρώτη φορά αντιμετώπιζε τόσο ισχυρούς επιδρομείς κι έδρασε άμεσα, διαμοιράζοντας την επίγνωσή της στα όντα του πλανήτη. Με τον τρόπο αυτό θα ήταν δύσκολο για τους επιδρομείς να την κατακτήσουν όπως αυτοί ήθελαν, δηλαδή να της αποσπάσουν ολόκληρο τον συνειδησιακό πυρήνα και να την μετατρέψουν σ’ έναν άψυχο βράχο που θα ταξίδευε άσκοπα στο διάστημα.

  Μέσα στις ατομικές επιγνώσεις των όντων έκρυψε κάποιες εντολές που θα ξεδιπλώνονταν στην πορεία, όταν θα υπήρχαν οι κατάλληλες συνθήκες, και κάποια στιγμή στο μέλλον θα οδηγούσαν στην τελική επανασύνδεση της Ολότητας της Επίγνωσης της Γης...