Σε κάθε επάγγελμα είναι άστοχο να θεωρηθεί ότι οι καλές και ευγενικές προθέσεις μπορεί να είναι αρκετές για να αντιμετωπίσουν την πολυπλοκότητα της ανθρώπινης ζωής. Οι πνευματικές ανάγκες του δυσαρεστημένου παιδιού, της νευρικής μητέρας, του αλκοολικού πατέρα περιπλέκονται με βαθιά κίνητρα και σχέσεις που ερευνά η ψυχολογία. Για να είναι αποτελεσματικός ο ποιμένας στην εκκλησιαστική του διακονία, θα χρειασθεί ψυχολογικές γνώσεις και ικανότητα να αντιμετωπίσει αυτές και άλλες ειδικές ανάγκες. Η ψυχολογία δεν θα υποκαταστήσει την πίστη στη φροντίδα της ψυχής, αλλά μπορεί να πληροφορήσει και να οδηγήσει την έρευνα για βαθύτερη κατανόηση της εσωτερικής ζωής.
π.Φ.Φ.

Στα Μαθήματα ζωής ο π. Φιλόθεος Φάρος καταθέτει το απόσταγμα των εμπειριών του ως ιερέας-ψυχολόγος. Μέσα από την καταγραφή πραγματικών περιστατικών – διαλόγων μάς δείχνει πως, σε αντίθεση με την κοσμική ηγεσία, ο ποιμένας προσωποποιεί την προσοχή του στις ειδικές ανάγκες των ανθρώπων, προσπαθώντας να καταλάβει τι σημαίνει η ζωή για τον καθένα, εισερχόμενος με τρόπο συν-παθητικό, δηλαδή με εν-συναίσθηση, στις χαρές και τις λύπες του.