Η Ιστορία μεταπηδά από το βιβλίο στο ψηφιακό περιβάλλον. Μετασχηματίζεται σε ψηφιακή υλικότητα, εκτίθεται στην οθόνη, σε χώρους όπως το μουσείο, η ακαδημία, το αρχείο, η βιβλιοθήκη, το σπίτι.
Η "Ιστορία σε έκθεση", ανοικτή πια στο βλέμμα του χρήστη/επισκέπτη, απαιτεί διαφορετικές από τις συνήθεις πρακτικές εργασίας και έρευνας προκειμένου να αποκτήσει την ψηφιακή μορφή της. Κομβικό ρόλο στις νέες πρακτικές παίζει η διαδικασία του σχεδιασμού, που προσδιορίζει τι είναι η ψηφιακή υλικότητα, πώς συμπεριφέρεται και πώς απεικονίζεται, προκειμένου να μεταδίδει νοήματα.
Το βιβλίο πραγματεύεται ζητήματα που αφορούν στον σχεδίασμά ψηφιακών εφαρμογών με ιστορικό περιεχόμενο, θέτοντας σε διάλογο πρακτικές που απασχολούν επιστήμονες από τον χώρο τόσο των εφαρμοσμένων όσο και των ανθρωπιστικών επιστημών.