Η πορεία της συζήτησης για τη δικαιοσύνη και το Δίκαιο στον παρόντα τόμο είναι η γνωστή πορεία των "Συναντήσεων": Βίβλος, αρχαία Ελλάδα, χριστιανική παράδοση, νεότερη σκέψη, σύγχρονα ερωτήματα.
Είναι πράγματι η Παλαιά Διαθήκη και ο ιουδαϊσμός εν γένει με το μέρος της δικαιοσύνης, ενώ η Καινή Διαθήκη και ο χριστιανισμός με το μέρος της αγάπης, ή μήπως και στις δύο Διαθήκες και θρησκευτικές παραδόσεις συνυπάρχουν -με ένταση- και η δικαιοσύνη και η αγάπη;
Στην αρχαία Ελλάδα πώς συνδέεται άραγε ο φιλοσοφικός λόγος περί δικαιοσύνης με τον τρόπο που τίθεται το ζήτημα στη λογοτεχνία και στο πεδίο των θεσμών;
Πώς αντιμετωπίζεται, εν συνεχεία, το ερώτημα κατά τη χριστιανική περίοδο, όταν ο χριστιανισμός γίνεται κρατική θρησκεία, και τι αλλάζει στην εννόηση της δικαιοσύνης και του Δικαίου όταν ο Θεός αποσύρεται από το προσκήνιο; Το φυσικό δίκαιο είναι άραγε μια έννοια οριστικά ξεπερασμένη, άχρηστη και αχρείαστη; Και ξανά το δυσαπάντητο ερώτημα: ποια είναι η σχέση αγάπης και δικαιοσύνης; Υπάρχει δυνατότητα δικαιοσύνης χωρίς Δίκαιο; Υπάρχει νομική δικαιοσύνη χωρίς κοινωνική; Ποια η καθαρά πολιτική σημασία της δικαιοσύνης και η σχέση της με τη δημοκρατία;