«Σαν ο θεατής είναι παιδί, τότε και μόνο είναι πολύτιμος. Κι αν τον ξιπάσουμε με αθώα μέσα δεν του κάνουμε κακό. Απεναντίας τού θερμαίνουμε τα νεκρωμένα άκρα της γνήσιας συναισθηματικής του υπόστασης. Χρειάζονται και τα άκρα. Γι’ αυτό ας γίνει παιδί κι ο καλλιτέχνης κι ας παίξει με το κοινό της αίθουσας –ο συγγραφέας, ο ηθοποιός, ο σκηνογράφος, ο σκηνοθέτης, ο μουσικός– ένα λίγο μεγαλύτερο παιδί, ο αρχηγός της συμμορίας, που ξέρει να παίρνει την πρωτοβουλία και να εμψυχώνει τα ομαδικά παιχνίδια».
Μεγάλο μέρος της μακράς ζωής του (1918–2012) ο Αλέξης Σολομός το αφιέρωσε στο θέατρο. Σκηνοθέτης, εισηγητής δραματολογίου, μεταφραστής και διασκευαστής, θεατρικός συγγραφέας και ηθοποιός στα νιάτα του, σκηνογράφος, ενδυματολόγος, σχεδιαστής φωτισμών και ήχων, δάσκαλος ηθοποιών, ιστορικός, μελετητής, λεξικογράφος και στοχαστής της σκηνής, ο Σολομός ήταν στα σίγουρα άνθρωπος του θεάτρου. Κι όπως κάθε άνθρωπος του θεάτρου που σέβεται τον εαυτό του, έζησε κι αυτός αφοσιωμένος στην ολότελα φευγαλέα τέχνη του και μετά το θάνατό του ακολούθησε κι ο ίδιος τη μοίρα της και λησμονήθηκε.
Το 2013 η Νίνια Κασσαβέτη και η Αλεξάνδρα Σολομού δώρισαν το αρχείο του πατέρα τους στο ΕΛΙΑ/ΜΙΕΤ.
Το αρχείο του Αλέξη Σολομού μάς φανερώνει την ιδιαίτερη αγάπη που ο δημιουργός του έτρεφε για το σχέδιο αλλά και την αγάπη του για τη λεπτομερή, τη σχολαστική καταγραφή. Ο Σολομός τραβούσε γραμμές και καταχώριζε, τραβούσε γραμμές και σκιτσάριζε ό,τι τον ενδιέφερε, ό,τι τον έθελγε, ό,τι είχε κάνει κι ό,τι σχεδίαζε να κάνει. Ακολουθώντας τις γραμμές και τα σχέδια του αρχείου, καταθέτουμε εδώ μια πρώτη εικόνα από τις γραμμές που ο Αλέξης Σολομός είχε χαράξει στο θέατρο, μια πρώτη καταγραφή των θεατρικών σχεδίων που είχε καταστρώσει, είτε αυτά ευοδώθηκαν είτε δεν καρποφόρησαν. Η ελπίδα μας είναι πως κάποτε η συνεισφορά του στη θεατρική τέχνη θα βρει στην ιστοριογραφία της σκηνής τη θέση που της αρμόζει.
Η έκδοση κυκλοφορεί με την ευκαιρία της ομότιτλης έκθεσης στο Βιβλιοπωλείο του ΜΙΕΤ, Αμερικής 13 (13 Δεκεμβρίου 2018 – 16 Φεβρουαρίου 2019). Είναι εικονογραφημένη με υλικό από το αρχείο του Αλέξη Σολομού και περιέχει εκτενές βιογραφικό του, χρονολογικό κατάλογο του σκηνοθετικού έργου του και τέσσερα κριτικά δοκίμιά του για το θέατρο, που είχαν δημοσιευτεί το 1945 στο περιοδικό Αγγλο-Ελληνική Επιθεώρηση.