Την μπανταρισμένη μας νύχτα
κοιτάζω κι αναρωτιέμαι σιωπηλός
απ’ το πρωί: πότε επιδιορθώσαμε
τραύματα και ουλές, πότε πλύναμε
τα λόγια μας κι αστράφτουν
έτσι διάφανα και λαμπερά.
Την μπανταρισμένη μας νύχτα
κοιτάζω κι αναρωτιέμαι σιωπηλός
απ’ το πρωί: πότε επιδιορθώσαμε
τραύματα και ουλές, πότε πλύναμε
τα λόγια μας κι αστράφτουν
έτσι διάφανα και λαμπερά.