«Αν δε φτάσει ο άνθρωπος στα χείλια του γκρεμού, δεν πετούν οι πλάτες του φτερούγες». Το απαγορευμένο βιβλίο του μεγάλου Κρητικού συγγραφέα Νίκου Καζαντζάκη, ο οποίος κατηγορήθηκε για βλασφημία και έφτασε κοντά στον αφορισμό από την Ελληνική Ορθόδοξη Εκκλησία. Το αμφιλεγόμενο μυθιστόρημα που το 1954 συμπεριλήφθηκε στον Κατάλογο Απαγορευμένων Βιβλίων του Βατικανού. Το κείμενο που ξεχειλίζει από αγάπη για τον Άνθρωπο Ιησού Χριστό. Το έργο που μεταφράστηκε σε περίπου 30 γλώσσες και ενέπνευσε την πολύκροτη ταινία του Μάρτιν Σκορσέζε το 1988. «Στράφηκε ο γιος της Μαρίας, τον κοίταξε, δεν τον γνώρισε· όνειρο του φάνταζε όλη ετούτη η πορεία, οι ώμοι του ξαφνικά είχαν αλαφρώσει και τώρα πετούσε ανάερα, όπως πετούμε στα ονείρατα. “Δε θα ’ταν σταυρός”, συλλογίστηκε, “δε θα ’ταν σταυρός· θα ’ταν φτερούγα!”» Σάρκα και πνεύμα, ένστικτο ανταρσίας και επιθυμία ένωσης με τον Θεό. Ο Ιησούς αποκρούει όλους τους πειρασμούς του Σατανά όταν ασκητεύει επί σαράντα ημέρες στην έρημο: τη δίψα, την πείνα, τη βασιλεία πάνω σε όλα τα εγκόσμια. Απέμεινε ένας, όμως, τελευταίος πειρασμός, ο οποίος έρχεται τη στιγμή του χειρότερου πόνου του Ιησού, επάνω στο Σταυρό: Ο πειρασμός να του αφαιρεθεί το δυσβάσταχτο βάρος της σωτηρίας ολόκληρου του κόσμου από τους ώμους του. Πώς θα ήταν η ζωή του αν δεν είχε ακολουθήσει το θείο κάλεσμα; Είναι ο τελευταίος πειρασμός που αποκρούει, επιλέγοντας το δρόμο της θυσίας. Ο Νίκος Καζαντζάκης, με την απαράμιλλη πένα του, μας συγκινεί, μας συνταράζει και μας αποκαλύπτει το μεγάλο μυστικό «πως στην καρδιά της Κόλασης βρίσκεται η Παράδεισος».