"Εκείνοι που αναζητούν τη φρίκη περιπλανιούνται σε παράξενους, μακρινούς τόπους. Δικό τους βασίλειο είναι οι κατακόμβες της Πτολεμαΐδας και τα σπηλαιώδη μαυσωλεία των εφιαλτικών χωρών. Αυτοί σκαρφαλώνουν στους φεγγαροφώτιστους πύργους των ερειπωμένων κάστρων του Ρήνου και κατηφορίζουν τα μαύρα, αραχνιασμένα σκαλοπάτια κάτω από τα σκόρπια χαλάσματα ξεχασμένων πόλεων της Ασίας. Τα στοιχειωμένα δάση και τα ερημικά βουνά είναι οι δικοί τους ιεροί τόποι, και μπορείς να τους δεις κοντά σε διαβολικούς μονόλιθους σε ακατοίκητα νησιά. Αλλά ο αληθινός επίκουρος του τρομερού, για τον οποίο η πρωτόγνωρη ανατριχίλα κάποιας ακατονόμαστης φρικαλεότητας αποτελεί το σκοπό και τη δικαίωση της ύπαρξής του, εκτιμά πάνω απ` όλα τις παμπάλαιες, ερημικές αγροικίες των απόμερων περιοχών. Γιατί εκεί τα σκοτεινά στοιχεία της δύναμης, της ερημιάς, του αλλόκοτου και της άγνοιας συνδυάζονται για να συνθέσουν την ιδανική φρίκη."

Χ.Φ. Λάβκραφτ