Υπάρχει επιστήμη γι’ αυτή την ίδια την επιστήμη; Σ’ αυτό το θεμελιακό επιστημολογικό ερώτημα επιχειρεί, όσον αφορά την Ανοσολογία, να απαντήσει ο συγγραφέας του βιβλίου. Πρόκειται για μια ιστορία προβληματικής με επίκεντρο την ανοσία, ως τη δομική έννοια της Ανοσολογίας, και με γνώμονα την αμφίδρομη σχέση που κατά καιρούς είχε η διαμόρφωση και η εξέλιξή της με το κλασικό βιολογικό ζήτημα της ταυτότητας.

Προκειμένου να ανιχνεύσει το ευρύτερο εννοιολογικό πλαίσιο λειτουργίας της Ανοσολογίας, ο συγγραφέας επεκτείνει την προβληματική του, αβίαστα κι όπου χρειάζεται, στους χώρους της κοινωνιολογίας και της φιλοσοφίας της Επιστήμης. Μ’ αυτόν τον τρόπο, αφενός αναδεικνύεται η πρωτόγνωρη ιστορική δυναμική του μετασχηματισμού των ανοσολογικών εννοιών, και αφετέρου διαγράφεται η ανάγκη και η προοπτική της ανάπτυξης νέων θεωριών. Η μετεξέλιξη της έννοιας του ανοσολογικού “ιδίου”, η ανάδυση των εννοιών της εκφύλισης και της φυσικής ανοσιακής μνήμης, η επανεξέταση των γνωσιακών ανοσολογικών θεωριών, η αλληλεπίδραση με την αναπτυξιακή βιολογία και η διαμόρφωση νέων κλάδων –όπως η Συστημική Ανοσολογία, η Οικοανοσολογία και η Ανοσολογία των ογκωδών δεδομένων– είναι αντιπροσωπευτικά αντικείμενα της θεματολογίας του βιβλίου.

Επίσης, το βιβλίο παρουσιάζει, για πρώτη φορά στους ειδικούς του κλάδου, μια ολοκληρωμένη εικόνα της ανάπτυξης και της χρήσης του ανοσολογικού λόγου (discourse), καθώς και των επιρροών που έχει ασκήσει η Ανοσολογία στις ανθρωπιστικές και στις κοινωνικές επιστήμες. Ως αποτέλεσμα όλων αυτών, το βιβλίο εξυπηρετεί την ολοένα επιτακτικότερη αναγκαιότητα μιας σφαιρικότερης αντίληψης των ζητημάτων που θα αντιμετωπίσει στο άμεσο μέλλον η λειτουργία της Ανοσολογίας, καθώς τα όριά της από τις γειτονικές επιστήμες γίνονται κάθε μέρα και πιο ασαφή.