Στα τέλη της δεκαετίας του ‘60, μια εικοσάχρονη κοπέλα, η Αγνή, χτυπημένη από τη μοίρα, εγκαταλείπει το ορεινό χωριό της και μετακομίζει στο δύσκολο περιβάλλον της πρωτεύουσας για να κυνηγήσει τα όνειρά της.
Το σπίτι της οδού Πανόρμου γίνεται γι’ αυτήν στέγη, καταφύγιο και βάση για καινούρια σχέδια.
Η Αγνή προσπαθεί να προσαρμοστεί στα νέα κοινωνικο-πολιτικά και οικονομικά δεδομένα όταν μπαίνει στη ζωή της ο Άρης. Η σχέση όμως αυτή την οδηγεί σε καινούριες απογοητεύσεις και μια αναπάντεχη εγκυμοσύνη.
Ο ερχομός της κόρης της, της πανέμορφης Νεφέλης, ανοίγει μια νέα σελίδα στη ζωή της και στην επαγγελματική της σταδιοδρομία. Με σκληρή δουλειά και μετά από πολλές ανατροπές καταφέρνει να καταξιωθεί στον χώρο της κεραμικής σαν πρωτοπόρος καλλιτέχνης και δημιουργός και να γευτεί την επιτυχία. Την ευτυχία της φαίνεται να συμπληρώνει η γνωριμία της με τον Αλέξανδρο, τον μεγάλο έρωτα, που τη θαυμάζει και την στηρίζει. Όμως η ζωή γράφει τα δικά της σενάρια και γελάει με τα σχέδια των ανθρώπων.
Όταν ο μοιραίος έρωτας εισβάλλει στην καρδιά της Νεφέλης, η σύγκρουση μάνας και κόρης γίνεται αναπόφευκτη. Θα ακολουθήσουν διαμάχες, πικρίες αλλά και απρόσμενα γεγονόταπου είναι δύσκολο να ξεπεραστούν.
Τραγωδίες της διπλανής πόρτας που συμβαίνουν γύρω μας καθημερινά και τις περισσότερες φορές δεν τις μαθαίνουμε καν.
Ένα μυθιστόρημα με εναλλασσόμενες εικόνες, και απρόοπτες καταστάσεις που αποτελεί
ταυτόχρονα ύμνο για αξίες πανανθρώπινες και διαχρονικές.
ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ
Η Άννα Φιλιώτου είναι γιατρός, Διδάκτωρ και Καθηγήτρια Αιματολογίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Εργάσθηκε στη Β΄ Παθολογική Κλινική Πανεπιστημίου Αθηνών (Ιπποκράτειο Νοσοκομείο), όπου για πολλά χρόνια είχε την ευθύνη του Πανεπιστημιακού Αιματολογικού Εργαστηρίου και της Μονάδας AIDS. Στο τέλος της Ιατρικής της σταδιοδρομίας ανέλαβε και τη Διεύθυνση της Κλινικής. Έχει πλούσιο κοινωνικό έργο με συμμετοχή της σε διεθνείς ανθρωπιστικές αποστολές.
Ο πατέρας της καταγόταν από τη Ζάκυνθο και η μητέρα της από το Ρέθυμνο. Η Άννα έζησε τα παιδικά της χρόνια στο Ρέθυμνο όπου οι γονείς της υπηρετούσαν ως καθηγητές μέσης εκπαίδευσης. Άνθρωποι με πλατιά μόρφωση, συμμετείχαν ενεργά στα πολιτιστικά δρώμενα του Ρεθύμνου. Και οι δύο, ιδιαίτερα η μητέρα της που υπήρξε επιφανής φιλόλογος, της μετέδωσαν την αγάπη τους για τα γράμματα και τις τέχνες.
Ως μαθήτρια η Άννα γοητεύτηκε από την λογοτεχνία και την ποίηση και άρχισε να συνθέτει τα πρώτα της λογοτεχνικά έργα. Η αρχαίοι τραγικοί ποιητές αποτέλεσαν προσφιλή της ενασχόληση και ορισμένα πρόσωπα από τις τραγωδίες, όπως η Ηλέκτρα και η Αντιγόνη είχαν βαθιά επίδραση στον ψυχισμό της.
Παρά την εντατική της ενασχόληση με την ιατρική, δεν ξέχασε την αγάπη της για την λογοτεχνία και συνέχισε να γράφει διάφορα ποιητικά και λογοτεχνικά έργα τις ελεύθερες ώρες της.
Η πρώτη εκδοτική της απόπειρα πραγματοποιήθηκε το 2012. Έχει εκδώσει δύο ποιητικές συλλογές: 1. «Διά μέσου άνοιξης» και 2. «Δια μέσου απείρου», δύο βιβλία με βιογραφικά στοιχεία και ντοκουμέντα από την ζωή και την δράση των γονέων της, «Τα κείμενα μιας Ρεθύμνιας», εκδ. Μέλισσα, 2014, «Σπύρος και Δανάη Φιλιώτου-δυο θάλασσες που σμίγουν», εκδ. Μέλισσα, 2018 και το μυθιστόρημα «ένα πιάνο στην παράγκα» το οποίο είναι εμπνευσμένο από την κλασική μουσική και τους πολιτιστικούς θησαυρούς της πατρίδας μας. Το 2018, ανατρέχοντας σε παλιότερους προβληματισμούς της γύρω από το δράμα των Ατρειδών και τον ρόλο της Ηλέκτρας στην εξέλιξή του, ολοκλήρωσε και εξέδωσε ένα θεατρικό έργο με δομή αρχαίας τραγωδίας και με τίτλο «το ξίφος του Αγαμέμνονα».
Είναι τακτικό μέλος της Εταιρίας Ελλήνων Λογοτεχνών.
Έχει δύο παιδιά, τη Δανάη Καλαχώρα , ηθοποιό και τον Σαμ Καλαχώρα, μηχανικό ηλεκτρονικών υπολογιστών.