Θέλω να γράψω ένα βιβλίο, γι` αυτό μιλάμε, ακούστε λίγο· θέλω να γράψω ένα βιβλίο που θα έχει όσο γίνεται περισσότερες τεχνικές λογοτεχνίας ενσωματωμένες αλλά με τρόπο που να μη γίνονται αντιληπτές. Να μην είναι προφανής η λογοτεχνικότητά του δηλαδή. Επιπλέον, ένα ρεύμα τραγικότητας (μιας και το τραγικό έχει εξέχουσα θέση στην παγκόσμια λογοτεχνία) θα διατρέχει όλο το βιβλίο, χωρίς όμως να γίνεται αισθητό άμεσα, ίσως μάλιστα να θέλει επισήμανση κατά τόπους. Εύκολο είναι αυτό, ξέρω πώς γίνεται· αρκεί να καταγράψω καθημερινά τραγικά συμβάντα, αληθινά τραγικά, και να τα τοποθετήσω σε συγκεκριμένα σημεία μέσα στο κείμενο.