Ό,τι αξίζει ο άνθρωπος, είναι ο εαυτός του. Να είναι αληθινός, να στέκεται απέναντι, να προχωρά αξιολογώντας το δώρο της ζωής.
Μικρές καθημερινές διηγήσεις, δοσμένες με χιούμορ και πικρία, ανθρώπων που βίωσαν την κρίση, παρέα με τη θλίψη, με τον ψυχίατρο, με τη φίλη ή ακόμη και τον ηλεκτρονικό φίλο, το Facebook. Όχι σε αμάσητα «πρότυπα», συνταγές που μας καθηλώνουν. Πόσες «διασημότητες» θα αντέξει ακόμη ο οργανισμός, πόσα διλήμματα και «πρέπει»…
Σημεία των καιρών που έρχονται να αναδείξουν την καθημερινότητα όσων βίωσαν την ανεργία, τη μετανάστευση των δικών τους ανθρώπων, τη ματαιοδοξία, τη ματαιότητα της εικόνας που οι ίδιοι επιλέγουν να ακολουθούν. Στερεότυπα που αγχώνουν, καθηλώνουν το άτομο, σε μια εποχή γεμάτη αντιφάσεις.