Η υπόθεση του έργου εκτυλίσσεται σε ένα αρχοντόσπιτο των Αθηνών. Πρόκειται για πλούσια οικογένεια που διαθέτει και αρκετό υπηρετικό προσωπικό: μάγειρο, παραμάγειρο, αμαξηλάτη, ιπποκόμο, θαλαμηπόλους, σιδηρώτρια, υπηρέτριες και θυρωρό. Στο προσωπικό συγκαταλέγεται και η Μαρούλα, η «πλύντρια» του σπιτιού.  Είναι κόρη ενός  φτωχού αμπελουργού από την Άνδρο. Είναι εργατική κοπέλα και σε αυτήν πέφτει το μεγαλύτερο φορτίο της δουλειάς του σπιτιού. Είναι σε ηλικία παντρειάς και την αγαπάει ο μάγειρος του σπιτιού, εκείνη όμως προτιμάει τον αμαξά του σπιτιού, «ασίκη και νταή» στην εμφάνιση, αυτός όμως δεν ανταποκρίνεται και δηλώνει ότι θα παντρευτεί μονάχα όταν πάρει πολλή προίκα.

Καλοστημένο το έργο, στηριγμένο γόνιμα στα πρότυπα της γαλλικής κωμωδίας φάρσας, σπουδαίο στο σύνολό του και με μια υποδειγματική πρώτη πράξη· παρόμοιά της δεν έχει δει για την ώρα η ελληνική σκηνή ως προς τη δεξιοτεχνική της εντέλεια.  Γιάννης Σιδέρης

Κατά τον ιστορικό του Νεοελληνικού Θεάτρου Γιάννη Σιδέρη Ο θάνατος του Περικλέους είναι η μόνη κωμωδία του Κορομηλά από τις τόσες που έγραψε και δεν έμεινε στην αφάνεια. Σατιρίζει ωραία μια πτυχή του ρωμαίικου χαρακτήρα· οι ήρωές του τσακώνονται χωρίς λόγο. Η γλώσσα του ευτυχώς δημοτική· επηρεάστηκε από τον Άγγελο Βλάχο που έγραψε την Κόρη του Παντοπώλου στη δημοτική. Κι αυτό για το κοινό ήταν ευχάριστο «… ακουγόταν η δημοτική γλώσσα, ξανάσανε ο θεατής, και θα αρχίσουν οι συγγραφείς να γράφουν μονόπρακτες κωμωδίες και μερικές θα μείνουν ως τα καλύτερα θεατρικά ελληνικά έργα». Και στα καλύτερα θεατρικά έργα ο Σιδέρης αναφέρει πρώτο και καλύτερο έργο τον Θάνατο του Περικλέους.