Για τους μεγάλους επιτρέπονται μεγάλα λόγια. Οι άξιοι λόγου λογοτέχνες και ποιητές είναι με το έργο τους αναστόχαση, συνείδηση και αναπαράσταση της εποχής τους ή τουλάχιστον σημαντικών στοιχείων της και όψεών της. Ωστόσο ελαχίστων μόνον εξ αυτών το έργο είναι στην συνείδησή μας τρόπον τινά και συστατικό ιστορικό της στοιχείο. Ο Μπέρτολτ Μπρεχτ είναι μεγάλος ποιητής. Έχει γράψει μερικά από τα ωραιότερα ποιήματα που έχουν γραφτεί ποτέ. Εν πρώτοις είναι ποιητής και δεν ποιητικίζει ποτέ και πουθενά. Είναι λιγότερο ή περισσότερο ποιητικός, αλλά είναι πάντα ποιητής. Γνωρίσει επίσης τους σημαντικότερους προγόνους του αλλά και τους σύγχρονούς του, την ποιητική ύλη τους και τεχνική. Εξού και το εύρος της δικής του ποιητικής τεχνικής - από την ελεύθερη ποίηση και τα επίπεδα φαινομενικώς στιχουργήματα ως τους ψαλμούς, την μπαλάντα και το σονέτο. Το σημαντικότερο όμως όλων - και αυτό αφορά την ποιητική του ύλη: Είναι ένας ανανεωτής και αναπτερωτής της ποίησης. Στους καιρούς των Steffan George, Reiner Maria Rilke και Gottfried Benn, στους στενόκαρδους δηλαδή καιρούς της ποίησης που γνωρίζουμε και σήμερα, έδειξε με τα ποιήματά του ότι υλικό της ποίησης δεν είναι μόνον τα πραγματικά ή υποτιθέμενα πάθη της ιδίας ψυχής, αλλά ολόκληρη η ανθρώπινη προσωπική και κοινωνική ζωή στην σε κάθε εποχή δεδομένη συγκρότησή της.
Έχει γράψει ωραιότατα ποιήματα για τα αισθήματα, τους πόθους και τα πάθη, τις ανησυχίες, τις σκέψεις, τις ιδέες, τις ανάγκες, τα συμφέροντα, τις επιδιώξεις, τις πράξεις και τις καταστάσεις των ανθρώπων στα πλαίσια της κοινωνικής τους θέσης και ζωής, αλλά και για τις αναστοχάσεις τους πάνω σε όλα αυτά. Έχει γράψει ωραία λυρικά και ερωτικά ποιήματα και συναρπαστικά προλεταριακά εμβατήρια. Ένα μικρό δείγμα της σπουδαίας αυτής τέχνης του βρίσκεται στις σελίδες του βιβλίου αυτού. Ευχή μας είναι ο αναγνώστης να το νιώσει.

(Από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)