Μόλις τελείωσε το δημοτικό σχολείο το 1936, στα δώδεκά του χρόνια, ο μικρός Σιδερής άφησε το χωριό του, την Ντελαγκράτσια της Σύρου, και κατέληξε στη Λυών. Έμεινε δέκα χρόνια στη Γαλλία, οικότροφος σε μοναστήρι. Πήρε το Baccalauréat και απέκτησε άδεια διδασκαλίας της γαλλικής γλώσσας. Επέστρεψε στην Ελλάδα μετά τον πόλεμο, σαν μοναχός του καθολικού τάγματος των Λασαλιανών μοναχών. Υπηρέτησε τρία χρόνια στον ελληνικό στρατό στην πρώτη γραμμή του εμφυλίου, στο Καρπενήσι.

Στα μέσα της δεκαετίας του ’50 εγκατέλειψε τη μοναχική ζωή και πήρε πτυχίο μαθηματικών από το Πανεπιστήμιο Αθηνών. Δούλεψε τριάντα χρόνια σε ένα μεγάλο ιδιωτικό σχολείο, διδάσκοντας γαλλικά και μαθηματικά. Δύο φορές έφτασε κυριολεκτικά στα πρόθυρα του θανάτου, αλλά πήρε τελικά τη σύνταξή του. Πέθανε το 2003 από τις συνέπειες των επεμβάσεων που είχε κάνει στη δεκαετία του ’60.

Το βιβλίο αυτό μιλάει για τη ζωή του στη Σύρο, την εκπαίδευση πριν από τον πόλεμο, τις συνθήκες ζωής στη Γαλλία στη διάρκεια του πολέμου, τη ζωή στην Ελλάδα του εμφυλίου και στην περίοδο της ανασυγκρότησης που ακολούθησε. Περιγράφει τον μετασχηματισμό της ελληνικής κοινωνίας από αγροτική σε βιομηχανική και έπειτα σε καταναλωτική. Τελικά περιγράφει τους μεγάλους αγώνες που έκαναν οι γονείς μας, για να κατακτήσουν το βιοτικό επίπεδο που σήμερα εμείς θεωρούμε αυτονόητο.