Αν «κάθε πραγματική περιγραφή είναι ταυτόχρονα και η εξήγηση του ζητήματος», τότε η εξήγηση, η ερμηνεία των γεγονότων κρύβεται στην πραγματική αλληλουχία τους, στην εσωτερική αιτιακή τους συνάρτηση, που αποκαλύπτει και την αντικειμενική νομοτέλεια, την ιστορική αναγκαιότητα. Τη συνάφεια, τον ειρμό των γεγονότων της νεοελληνικής ιστορίας ενάμιση, τουλάχιστον , αιώνα, από τις παραμονές της λεγόμενης ελληνικής επανάστασης ως τη μεταπολίτευση του 1974 κ.ε., δηλαδή από τις αρχές του 19ου ως τα τέλη του 20ου αιώνα, επιχειρεί να συλλάβει αυτό το βιβλίο, με σημεία αναφοράς τις πολιτικές δολοφονίες στην πορεία των εσωτερικών, των εμφύλιων αγώνων της Ελλάδας.
Κατά πόσο ο συγγραφέας πετυχαίνει το στόχο του θα το κρίνει ο αναγνώστης, η προσπάθεια, όμως, υπέρβασης της αποσπασματικής αντίληψης των γεγονότων από την ιστορική σύνθεση έπρεπε να γίνει.