Στο βιβλίο αυτό εξετάζεται το μεγάλο ζήτημα των μεταρρυθμίσεων στην Ελλάδα και υποδεικνύονται τρόποι και μέθοδοι για την υλοποίηση και την ολοκλήρωσή τους.

Χωρίς να υποτιμάται η πολυπλοκότητα του ζητήματος –οι κοινωνικές και πολιτικές επιπτώσεις του και οι αδυναμίες του ελληνικού κράτους και τη δημόσιας διοίκησης– υποστηρίζεται ότι για την ολοκλήρωση των μεταρρυθμίσεων απαιτείται, εκτός από την πολιτική βούληση, τεχνογνωσία από επιστήμονες και επαγγελματίες εξοικειωμένους με τα ερωτήματα που ανακύπτουν στην πράξη, γνώση της ιστορίας και των ιδιαιτεροτήτων της χώρας και αξιολόγηση των διαθέσιμων εμπειριών, των «επιτυχημένων» αλλά και των «αποτυχημένων»  μεταρρυθμίσεων που επιχειρήθηκαν μέχρι σήμερα.

Καρπός της εμπειρίας του συγγραφέα από την εργασία του στο κράτος και στον δημόσιο τομέα, καθώς και της σχετικής μεταπτυχιακής διδασκαλίας του στο Οικονομικό Πανεπιστήμιο Αθηνών, η μελέτη εξετάζει τη μεταρρυθμιστική εμπειρία της χώρας από τη Μεταπολίτευση μέχρι τις μέρες μας – την πρόσφατη κρίση με τα μνημόνια και την παρ’ ολίγον χρεωκοπία. Και επισημαίνει τον δύσβατο δρόμο που ακολουθήθηκε και ακολουθείται ακόμη, με τις μεταρρυθμίσεις να καθυστερούν, να αναβάλλονται ή να εγκαταλείπονται εντελώς και ελάχιστες μόνο να ολοκληρώνονται. Όπως υποστηρίζει ο συγγραφέας, αν οι μεταρρυθμίσεις είναι τόσο σημαντικές όσο εμφανίζονται στον δημόσιο διάλογο και στις συμφωνίες με τους Ευρωπαίους εταίρους, τότε η απάντηση είναι προφανής: περισσότερη εκπαίδευση και οργανωμένη προσπάθεια, εξοικείωση με τις τεχνικές οργάνωσης και διοίκησής τους και ικανοί μεταρρυθμιστές· κι απ’ τη άλλη, λιγότερες ρητορείες περί συνολικής αναδιοργάνωσης του κράτους ή αναφορές στον πατριωτισμό των Ελλήνων.