«Αγάπη, υπάρχει άλλη λέξη;

Ναι, θάρρος. Θάρρος, αυτή η ορµή που δεν κουράζεται ποτέ από τη ζωή, που τη δέχεται σήµερα µε τους περιορισµούς της, όπως χθες µε τους αγώνες και τις χαρές της, όπως άλλοτε µε τις προκλήσεις της. Αυτή η ορµή που προχωράει ακάθεκτη.»

Το παιδί από την Τραπεζούντα, είναι ο Τηλέµαχος, που, γέρος πια, νοσηλεύεται σε ένα νοσοκοµείο όπου η κόρη του έρχεται να τον συναντήσει. Μερικές µέρες για να µιλήσουν για την απώλεια και την ευτυχία και να αποχαιρετιστούν τρυφερά. Αλλά οι προσωπικές τους στιγµές διαταράσσονται από την είσοδο φαντασµάτων: αδερφοί, αδερφές και άγνωστοι αναδύονται, αφηγούνται, ονειρεύονται, χορεύουν, προσεύχονται, µάρτυρες της Ελλάδας και των µεταναστεύσεων.

Και ο λόγος δανείζεται από την ποίηση όπως και από το θέατρο, µέσα σε αυτόν

τον θάλαµο που έχει γίνει Αρχαία Αγορά…

Η Συπρίς Κωφίδου, κόρη ενός Έλληνα και µιας Γαλλίδας, ζει στη Γαλλία και την Ελλάδα.