Βασισμένο σε ένα πραγματικό περιστατικό της εποχής, το έργο του Μπύχνερ πραγματεύεται την ιστορία του στρατιώτη Γιόχαν Κρίστιαν Βόυτσεκ, που σε μία κρίση ζήλιας μαχαιρώνει την ερωμένη του, Μαρία, και καταδικάζεται σε θάνατο. Ο Γερμανός συγγραφέας, που έγραψε το έργο σε ηλικία μόλις είκοσι τριών ετών, παρόλο που μελετά σε βάθος τις κοινωνικές, ποινικές και ιατρικές πτυχές της υπόθεσης, δεν περιορίζεται στη σκοτεινή περίπτωση ενός βαθιά καταπιεσμένου ατόμου, αλλά συνθέτει μία υπαρξιακή τραγωδία που αγγίζει διαχρονικά ερωτήματα για την εξάρτηση του ανθρώπου από τις κοινωνικές συνθήκες που είναι πέρα από τον έλεγχό του, όπως η ηθική, οι κοινωνικές σχέσεις, η εξουσία.

Ο Βόυτσεκ, που παρουσιάζεται στην εξαίρετη μετάφραση του Σπύρου Α. Ευαγγελάτου, αποτελείται από σύντομες, κινηματογραφικές σκηνές, χωρίς να ακολουθεί τους κανόνες μιας συμβατικής γραμμικής αφήγησης. Κείμενο-σταθμός για το γερμανικό και ευρύτερα το ευρωπαϊκό θέατρο, συχνά θεωρήθηκε ως ένα έργο για τους καταπιεσμένους, για τους προλετάριους, για τους αδικημένους, ένα έργο για τον απόλυτο έρωτα που οδηγεί ακόμα και στον θάνατο. Ο Βόυτσεκ, που επηρέασε όσο λίγα έργα το θεατρικό τοπίο του εικοστού αιώνα, αποτελεί μια κραυγή αγωνίας του σύγχρονου ανθρώπου, αποδομεί ολόκληρο το θρησκευτικό, στρατιωτικό, επιστημονικό και οικογενειακό οικοδόμημα της σύγχρονης κοινωνίας, όπου η βία και η εκμετάλλευση εξακολουθούν να βρίσκονται στον πυρήνα των ανθρώπινων σχέσεων.