Στο βιβλίο του Δημήτρη Μπαλτά  προσεγγίζονται ζητήματα της αισθητικής της ρωσικής φιλοσοφικής σκέψεως του 19ου αἰ. Θα πρέπει να υπογραμμισθεί ότι η αισθητική, όπως εν γένει ἡ φιλοσοφική σκέψη, στην Ρωσία του 19ου αι., αναδεικνύεται και εδραιώνεται παράλληλα μέσα από την κριτικογραφία, την ακαδημαϊκή διδασκαλία και την εφαρμογή των αισθητικών κατηγοριών στα έργα τέχνης.

Στο Α΄ κεφάλαιο προσδιορίζεται ἡ σημασία της τέχνης και της λογοτεχνίας επί τη βάσει της κριτικογραφίας του γνωστού Ρώσου κριτικού της λογοτεχνίας Βησσαρίωνα Μπελίνσκι (1811-1848). Εδώ ανήκει και το κριτικό έργο τοῦ Ν. Ντομπρολιούμπωφ (1836-1861).  Ακλουθεί το δεύτερο κεφάλαιο, στο οποίο παρουσιάζεται ἡ κριτική εκ μέρους των Ρώσων διανοητών του 19ου αι. της αισθητικής της φιλοσοφίας του γερμανικού ιδεαλισμού, ιδίατερα δε των απόψεων του Ἰ. Κάντ (1724-1804), του Φρ. Σέλλινγκ (1775-1854) και του Γ. Χέγκελ (1770-1831). Στο τρίτο κεφάλαιο εξετάζονται οι αισθητικές αντιλήψεις των δύο κορυφαίων Ρώσων μυθιστοριογράφων του 19ου αι., του Φ. Ντοστογιέφσκι (1821-1881) και του Λ. Τολστόϊ (1828-1910).Τέλος, έχει ενδιαφέρον να παρακολουθήσουμε τις προσεγγίσεις (Κεφ. Δ΄) του αποκαλουμένου «πατέρα του ρωσικού μαρξισμού» Γ. Πλεχάνωφ (1856-1918). Ὁ Πλεχάνωφ αφιέρωσε μία σειρά άρθρων πάνω στην σχέση τέχνης και κοινωνικής πραγματικότητας.

 Το βιβλίο του Δημήτρη Μπαλτά έρχεται να συμπληρώσει το υπάρχον βιβλιογραφικό κενό στην ελληνική βιβλιογραφία περί της αισθητικής και της φιλοσοφίας της τέχνης.