«Το έργο που αναλάβαμε σε αυτό το δοκίμιο είναι διαφορετικό: θέλουμε να εντοπίσουμε ένα είδος γένεσης του φυλετισμού, ή καλύτερα, των διαφόρων μοτίβων που εμπεριέχονται σε αυτόν, και να προσδιορίσουμε με σαφήνεια το νόημά τους. Θέλουμε να δώσουμε μια αίσθηση των πηγών που τροφοδότησαν αυτό το «μύθο», των επιρροών που σταδιακά ευνόησαν το σχηματισμό και την επιβεβαίωσή του στην πρόσφατη ιστορία. Αυτό το έργο θα διεξαχθεί με τον ακόλουθο τρόπο: πρώτα θα αναφέρουμε ορισμένες πρωταρχικές εμφανίσεις του φυλετισμού. Θα εξετάσουμε έπειτα τις βασικές διατυπώσεις εκείνου του ανθρώπου που μπορεί, από μια συγκεκριμένη άποψη, να θεωρηθεί ο πατέρας του σύγχρονου φυλετισμού, του ΓΚΟΜΠΙΝΩ. Στη συνέχεια θα μελετήσουμε την εποχή στην οποία, σε συνδυασμό με τις διατριβές του ΤΣΑΜΠΕΡΛΑΙΝ, ο φυλετισμός «πολιτικοποιήθηκε» και αναπτύχθηκε κυρίως σε σύνδεση με τις παγγερμανιστικές ιδεολογίες της άμεσης μεταπολεμικής περιόδου. Τέλος, θα περάσουμε στις πρόσφατες μεταπολεμικές μορφές φυλετισμού, ενός πλέον «επιστημονικού» τόνου, ενός ιστορικό-υποθετικού τόνου – μορφές στις οποίες το πολιτικο-κοινωνικό στίγμα προσδιορίζεται όλο και πιο καθαρά και στις οποίες ανήκει η ιδεολογία που διατυπώθηκε σε αυτό το πλαίσιο από τον ΧΙΤΛΕΡ.»