Με το όνομα του Αρισταίνετου μας παραδίδεται μια συλλογή από 50 μυθοπλαστικές επιστολές, που περιλαμβάνουν θελκτικές ερωτικές ιστορίες. Ένας άγνωστός μας ελληνόφωνος λόγιος της Ύστερης Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας, κοντά στο λυκόφως του αρχαίου κόσμου, όταν ο χριστιανισμός έχει εγκαθιδρυθεί, γράφει επιστολική λογοτεχνία, ακολουθώντας παλαιά μανιέρα και γλώσσα, με θεματικό άξονα τον έρωτα· και μάλιστα σε μια ποικιλία εκδοχών που ευρίσκονται επί το πλείστον στο εκτός γάμου και μονογαμίας πεδίο. Πραγματεύεται δηλαδή έναν από τους σκληρούς πυρήνες που διαφοροποιούν ιδεολογικά τον ελληνικό κόσμο από εκείνον του χριστιανισμού. Σε μια εποχή κατά την οποία η θρησκεία ανάγεται σε καθοριστικό παράγοντα συγκρότησης της ταυτότητας, ο Αρισταίνετος, τολμηρός και ελευθεριάζων, επιστρέφει στο ελληνικό παρελθόν· προβάλλει τον έρωτα ως τον μεγάλο εξουσιαστή του ανθρώπινου βίου. Αποκλείει, ωστόσο, από τη μυθοπλασία του τον «παιδικό» και τον ομοφυλόφιλο εν γένει έρωτα σε ένα δεύτερο επίπεδο ανάγνωσης όμως, τον υπαινίσσεται συνεχώς. Οι επιστολές του αποτελούν μια μαρτυρία για τη λογοτεχνική αισθητική και την ερωτική ηθική της ύστερης αρχαιότητας· εποχής που υπήρξε καθοριστική για τη διαμόρφωση της δυτικής σεξουαλικότητας.
Το ανά χείρας βιβλίο αποτελεί την πρώτη σχολιασμένη έκδοση των επιστολών του Αρισταίνετου στην ελληνική βιβλιογραφία.