Ζει στη γειτονιά μας
ένας άνθρωπος που
για καιρό
μάζευε βουνά.
Βράχους και
σωρούς από χώμα
στοίβαζε.
Γέμιζε τα δωμάτια με
σκοτάδι από σκιές.
Μόνο τις πηγές
δεν μάζευε.
Κρύο, καθαρό και γάργαρο νερό
δεν υπήρχε στο σπίτι του.
Μια μέρα
η γυναίκα του τον άφησε
για έναν ψαρά.
Βγήκε τότε αυτός στο μπαλκόνι
κι άρχισε να πετά βράχους
στους περαστικούς.
Έβγαινε στο δρόμο και
σκορπούσε ολόγυρα χούφτες χώμα
καθώς περπατούσε.
Ολάνοιχτα άφηνε τα παράθυρα
άνεμος από μέσα
έφερνε έξω πέτρες και χώματα.
Τώρα το σπίτι του είναι φωτεινό
ακούγονται γέλια και φωνές
και κάπου κάπου από την πόρτα
τρέχει νερό.
Ο Θεόδωρος Σίδερης γεννήθηκε στην Πάτρα τον Αύγουστο του 1976, ενώ η καταγωγή του είναι από τη γη των ποιητών, τη Λευκάδα. Το 2012 υποστήριξε τη διδακτορική του διατριβή στο Πανεπιστήμιο Πατρών και πήρε τον τίτλο του Διδάκτορος Χημικού. Ζει και εργάζεται στην Πάτρα. Έργα του έχουν εκδοθεί στην Ανθολογία ποίησης «Τα φύλλα και οι καρποί» (2000, Εκδόσεις Πανεπιστημίου Πατρών) και στο «μικρό ΠΕΖΟ – η τέχνη του διηγήματος», Τεύχος 1 (2014, Εκδόσεις Χαραμάδα). Το 2015 στον 1ο Πανελλήνιο Διαγωνισμό Ποίησης «Λευκάδα – Νησί Ποίημα» που οργανώθηκε από το Πνευματικό Κέντρο του Δήμου Λευκάδας, το Σύνδεσμο Φιλολόγων Λευκάδας και την Εταιρία Ελλήνων Λογοτεχνών, απέσπασε το 2ο βραβείο για το ποίημά του με τίτλο: «Στο ακρωτήριο». Το 2016 στον 5ο Πανελλήνιο Ποιητικό Διαγωνισμό «ΕΛΙΚΩΝ», το ποίημά του με τίτλο «Η επίσκεψη του κυρίου Έλιοτ» συμπεριλήφθηκε στην Έκδοση «Ελικών 2015».