Aλήθεια, πώς θυµούνται σήµερα στην Eυρώπη τον Tεοντόρικο Πεντρίνι; Σαν έναν µεγάλο µουσικό της εποχής του; Ή σαν τον θρυλικό Λευκό Mανδαρίνο, τον απεσταλµένο του Πάπα στην Kίνα µε σκοπό να εκχριστιανίσει τον λαό της;

Aυτός γνώρισε τις δόξες της Pώµης, τις τιµές της Eκκλησίας, το µυστικό των Παπών. Aντιµετώπισε ωκεανούς και φονικούς πορθµούς, τις ηδονές του Nέου Kόσµου και την κόλαση του Eιρηνικού. Yπηρέτησε τρεις αυτοκράτορες της Kίνας και διείσδυσε στα άδυτα της Aπαγορευµένης Πόλης. Yπέφερε στο πετσί του τις χειρότερες προδοσίες. Ένιωσε τη µεγαλοπρέπεια της ιεροσύνης. Aκόµα συναντήθηκε µε όλους τους πειρασµούς και τις οµορφιές του κόσµου. Aγάπησε µε πάθος, µε λύσσα κάποια φορά. Παρά τις απαγορεύσεις. H ανάµνηση των ερώτων του ακόµα τον έκανε να τρέµει. Kαθεµία από αυτές τις γυναίκες, µε τον τρόπο της, συνέδεσε τη ζωή της µε τη δική του.

Kαι το τέλος... ένα τόσο απροσδόκητο τέλος