Ὁ ἀπαράμιλλος στούς αἰῶνες ποιητικός λόγος τοῦ Ὁμήρου στά ἔπη του ἀποτελεῖ τήν πρώτη κορυφαῖα ἀλλά καί γενεσιουργό μορφή τῆς ἀρχαίας ἑλληνικῆς γραμματείας. Στό ἔργο τοῦ Ὁμήρου ὅλοι οἱ Ὁμηριστές βλέπουν μιά διαχρονική ἀκένωτη πηγή ἐμπνεύσεων καί ἰδεῶν πού πέραν τῆς Ἑλλάδας ἐπηρέασε καί τήν πνευματική ἀνάπτυξη ὁλόκληρου τοῦ δυτικοῦ πολιτισμοῦ. Σέ αὐτό τό πλαίσιο σκοπός τοῦ ἀνά χείρας βιβλίου εἶναι νά ὑπενθυμίσει μερικά ἀπό τά ρητά καί τις φράσεις τῶν ὁμηρικῶν ἐπῶν πού καί σήμερα χρησιμοποιοῦμε, ὄχι ἁπλῶς παραθέτοντάς τα. Στήν μικρή αὐτή ἐργασία συλλέγονται μέ ἐπαγωγικό τρόπο ἔπικά ἀποσπάσματα καί περιγράφονται οἱ συνθῆκες καί καταστάσεις κατά τίς ὁποῖες εἰπώθηκαν. Εὐκαιρία νά θυμηθοῦμε τούς ἥρωες τῆς Ἰλιάδας καί τῆς Ὀδύσσειας, στά λόγια τῶν ὁποίων ἔβαλε ὁ «θεῖος» ποιητής τούς στίχους πού ἔμειναν ὡς ἀξιομνημόνευτα ρητά καί μνημειώδεις φράσεις στούς αἰῶνες. 

«Ἕνα τέτοιο ἔργο θά ἔπρεπε ἀπό καιρό νά εἶχε γίνει ἀπό ὁμάδα καλών φιλολόγων ἐκπαιδευτικών καί νά εἶχε διανεμηθεί στά σχολεῖα, ἄν φυσικά οἱ ἁρμόδιοι ὑπουργοί ἐνδιαφέρονταν ἤ ενδιαφέρονται νά διατηρηθεῖ ζῶσα καί σφριγηλή ἡ γλωσσική μας ἐπαφή μέ τήν ἀρχαία γραμματεία, πρωτίστως μέ τή γλῶσσα τοῦ πατέρα τῶν ἕλληνικών γραμμάτων, τοῦ Ὁμήρου.»