"Πράγματι, σ` αυτό το δοκίμιο ελπίζω να δείξω ότι ο Foucault όχι μόνο κάνει μία σημαντική συνεισφορά στην κανονιστική θεωρία, αλλά ότι η αισθητική του όσο και η περιγραφή του για το υποκείμενο είναι αναπόσπαστα συνδεδεμένα τόσο με την ηθική όσο και με την πολιτική του. Αν και ορισμένοι τον έχουν απορρίψει ως έναν εστέτ ή, στην πραγματικότητα, ως έναν μηδενιστή, ελπίζω να υποδείξω ότι η αιφνίδια εισβολή που πραγματοποίησε στο ζήτημα της διαμόρφωσης του εαυτού από τον εαυτό και, υπό προϋποθέσεις, στο ζήτημα της ίδιας της ποίησης [poiesis] είναι κεντρική στην πολιτική της απο-υποκειμενοποίησης που προτείνει. Παραδόξως, η διαμόρφωση του εαυτού από τον εαυτό και η απο-υποκειμενοποίηση συμβαίνουν ταυτοχρόνως, όταν ένας τρόπος ύπαρξης διακυβεύεται, μιας και δεν υποστηρίζεται από ό, τι ο Foucault αποκαλεί καθεστώς αλήθειας". (Judith Butler, από την παρουσίαση στο οπισθόφυλλο του βιβλίου)

Αυτό το δοκίμιο εκφωνήθηκε, σε συντομότερη μορφή, ως Διάλεξη προς τιμήν του Raymond Williams στο Πανεπιστήμιο του Cambridge, τον Μάιο 2000, και ακολούθως δημοσιεύτηκε σε εκτενέστερη μορφή στο David Ingram (ed.), The Political: Readings in Continental Philosophy, London: Basil Blackwell, 2002. (Από την έκδοση)