Σε αυτό το βιβλίο o συγγραφέας ασχολείται με ένα θέμα που έχει ιδιαίτερα μελετηθεί από τις επιστήμες του ανθρώπου (την βιολογία, τη νευροφυσιολογία και τις σύγχρονες νευροεπιστήμες), αλλά που συνεχίζει να παραμένει ανοικτό και αμφιλεγόμενο. Είναι το θέμα της φύσης του φαινομένου της ευχαρίστησης σε αντιπαραβολή με αυτό του πόνου, πάνω στο οποίο, επιχειρεί μια καινοτόμα και ριζοσπαστική ανάλυση…

Το θέμα της ευχαρίστησης και του πόνου παραμένει αμφιλεγόμενο στη συνείδηση των περισσοτέρων ανθρώπων. Θεωρείται ευρέως ότι μόνο υποφέροντας και παθαίνοντας κάποιος μαθαίνει, προοδεύει και εξελίσσεται. Η εμπειρία, και πολύ περισσότερο η αναζήτηση της ευχαρίστησης (και της ηδονής), δεν μπορεί παρά να «επιφέρει τα χειρότερα». Τα παραδείγματα δεν λείπουν και οι νουθεσίες πολλών γονέων και δασκάλων είναι συνεχείς και πιεστικές. (Εδώ ωστόσο θα πρέπει να διακρίνουμε τον πόνο από τον κόπο και την προσπάθεια, διότι συχνά συγχέονται). Είναι βέβαιο ότι «τα αγαθά κόποις κτώνται», αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ο κόπος και ο μόχθος που απαιτούνται συνιστούν ψυχικό πόνο. Ο πόνος μπορεί να βιωθεί περιστασιακά, στη διάρκεια της προσπάθειας, όμως βιώνεται παράλληλα με την ευχαρίστηση που προκαλεί η κινητοποίηση για τον σχεδιασμό και την επίτευξη του επιδιωκόμενου αποτελέσματος. Τότε η ευχαρίστηση, όπως εξηγεί ο Lobrot, ακτινοβολεί και αντισταθμίζει τις δυνάμεις του πόνου. Διαφορετικά ο πόνος βιώνεται τραυματικά με όλες τις καταστροφικές του συνέπειες…

O Lobrot με το βιβλίο του αυτό προτείνει μια νέου τύπου κατανόηση της διαμόρφωσης του ψυχικού κόσμου και της λειτουργίας του…