Ὁ ὅρος «Ἐξομολογητική» δέν εἶναι καινοφανής. Εἶναι πλέον ἀπό πολ­
λοῦ καθιερωμένος ὅρος πρός δήλωσιν τοῦ μαθήματος ἤ τῆς ἐπιστή­
μης τῆς ἀσχολουμένης μέ θέματα καί προβλήματα ἀναφερόμενα εἰς 
τήν τέλεσιν (ὑπό πᾶσαν ἔποψιν) τοῦ Μυστηρίου τῆς Ἱ. Ἐξομολογήσεως.
Ἑπομένως, ἐκ πρώτης ὄψεως, εἶναι δυνατόν νά δοθῇ ὁ ἑξῆς ὁρισμός, 
ὁ προσδιορίζων τό περιεχόμενον καί τόν σκοπόν τῆς Ἐξομολογητικῆς. 
Ἤτοι· «Ἐξομολογητική εἶναι τό μάθημα ἤ ἡ ἐπιστήμη τοῦ πρακτικοῦ 
κλάδου τῆς Θεολογίας, ἡ ἐκθέτουσα τάς ἀρχάς καί τάς μεθόδους
συμφώνως πρός τάς ὁποίας πρέπει νά διεξάγεται τό ἔργον τῆς Ἱερᾶς 
Ἐξομολογήσεως ὑπό τοῦ Πνευματικοῦ Πατρός». Ἀλλά τό κύριον πρό­
βλημα ἐνταῦθα δέν εἶναι τόσον ὁ προσδιορισμός τοῦ περιεχομένου καί
 τοῦ σκοποῦ τῆς Ἐξομολογητικῆς ὅσον ὁ «ἐπιστημονικός» ἤ «διδακτι­
κός» χαρακτήρ τῆς Ἐξομολογητικῆς. Δηλαδή πολλοί θέτουν τό ἐρώ­
τημα· εἶναι ἆραγε ἐπιστήμη ἡ Ἐξομολογητική; Ἤ ἔστω εἶναι δυνατόν 
ὁ τρόπος τελέσεως τοῦ πνευματικοῦ ἔργου τοῦ ἐξομολόγου ἱερέως
 νά καθίσταται ἀντικείμενον «ἐπιστημονικῆς» μελέτης καί διδασκαλίας;