Η Ανάπτυξη Κοινού πρόσφατα επανήλθε στο προσκήνιο ως μια σημαντική και απολύτως απαραίτητη πρακτική για τους πολιτιστικούς οργανισμούς, όπως καταδεικνύεται από την ανάδειξή της σε κεντρικό άξονα του Προγράμματος Δημιουργική Ευρώπη της Ευρωπαϊκής Ένωσης καθώς και από την αύξηση της σχετικής ερευνητικής βιβλιογραφίας.
Η παρούσα μελέτη διερευνά τους πολύπλοκους παράγοντες που παρακινούν ή αποθαρρύνουν την συμμετοχή των ανθρώπων στις τέχνες. Από αυτή την αφετηρία και με επίκεντρο τις παραστατικές τέχνες, μελετάται η Ανάπτυξη Κοινού ως μια μέθοδος που διευκολύνει τους μη κερδοσκοπικούς πολιτιστικούς φορείς να εξισορροπήσουν τους καλλιτεχνικούς, κοινωνικούς και οικονομικούς στόχους τους στο σύγχρονο, άκρως ανταγωνιστικό περιβάλλον.
Εστιάζοντας στις διοικητικές προκλήσεις που αντιμετωπίζουν σήμερα τα λυρικά θέατρα, μελετάται η περίπτωση του Αυστριακού Ομοσπονδιακού Λυρικού Θεάτρου Volksoper Wien υπό την καλλιτεχνική διοίκηση του Dominique Mentha (1999-2003), στον οποίο ανατέθηκε να εφαρμόσει ένα νέο και αποτελεσματικό αυτοδιοικούμενο μοντέλο για τον οργανισμό, συνέπεια της νομικής απόσχισης των Ομοσπονδιακών Θεάτρων από τις κρατικές δομές και διαχείριση.
Το βιβλίο μελετά την αποστολή, την οργανωτική δομή, τα οικονομικά στοιχεία, τους καλλιτεχνικούς και κοινωνικούς στόχους που έθεσε, αλλά και τις προκλήσεις που αντιμετώπισε η Volksoper στο νέο αυτό διοικητικό σύστημα. Επιπλέον, παρουσιάζει τα αποτελέσματα της πρώτης εκτενούς έρευνας του κοινού του οργανισμού και αναλύει τα προφίλ, τις προτιμήσεις, την συμμετοχική συμπεριφορά καθώς και τα σχόλια των διαφορετικών ομάδων κοινού κατά τη διάρκεια της διοικητικής θητείας του Mentha. Βάσει αυτών και υπό το πρίσμα της ανάπτυξης κοινού αξιολογούνται οι πολιτικές προγραμματισμού, μάρκετινγκ και εκπαίδευσης της διοίκησης Mentha.
Συμπερασματικά, το θεωρητικό πλαίσιο και τα αποτελέσματα της μελέτης περίπτωσης που αναλύονται σε τούτο το πόνημα επιτρέπουν την πρόταση ενός Πλαισίου για την ενσωμάτωση της Ανάπτυξης Κοινού στη δομή και τις λειτουργίες των μη κερδοσκοπικών πολιτιστικών οργανισμών.