Οι Έλληνες , σφηνωμένοι γεωγραφικά και ιστορικά, αλλά και πολιτισμικά ανάμεσα στην Ευρώπη και την Ασία, αλλά και μετέωροι εδώ και τρεις αιώνες τουλάχιστον, μεταξύ μιας ορθολογικής Δύσης και μιας νοσταλγικής Ανατολής, μπορούμε να διακρίνουμε ότι ενώ συμβιώνουν την μία, κρατούν στα βάθη μέσα τους και την άλλη.
Προσπαθούν να φανούν αντάξιοι μιας ορθολογικής –πρακτικής Δύσης και αποδιώχνουν οτιδήποτε βαθύτερα Ελληνικό που το νομίζουν Ανατολίτικο χαρακτηριστικό, ενώ ταυτόχρονα και βαθύτερα είναι υπερήφανοι γι’ αυτήν τους την ιδιαιτερότητα.
Το γεγονός παραμένει πως σ αυτόν εδώ τον γεωγραφικό χώρο, εδώ και 2500 χρόνια γεννήθηκαν, λειτούργησαν και ακόμη εξακολουθούν να υπάρχουν σε κάποιο βαθμό όλες οι εκδηλώσεις μιας νοοτροπίας, μιας λογικής, και τέλος έκφρασης που όλα μαζί και ως εργαλείο μπορούμε να τα ονομάσουμε εδώ " Ελληνικό τρόπο " (αν και μεταξύ μας όποιον όρο και να χρησιμοποιήσουμε, το ίδιο κάνει μιας και όπως θα δούμε παρακάτω ακόμη και οι λέξεις, οι φράσεις που χρησιμοποιούμε στην γλώσσα μας τρέχουν με την δική τους λογική "τρέλα"........)
Κεφάλαια
2. Οι Αρχαίοι ημών προγόνοι και εμείς
3. H γεωγραφία ή το φώς; Η και τα δυό μαζί; Η τίποτα από τα δύο;
7. Η ζωγραφική και Αγιογραφία , ο Χορός, το Θέατρο και ο Καραγκιόζης
11. Οργάνωση - Αποτελεσματικότητα και ο Συντονισμός στους Έλληνες