Ο Μπαρρές στο βιβλίο αυτό μιλάει για τη σύνδεση των ανθρώπων με τη γη τους και για τις ψυχές των προγόνων που ζουν μέσα τους. «Την ψυχή σου την έχω μέσα μου εγώ που είμαι ζωντανός και πατριώτης σου», γράφει ο Ίων Δραγούμης στη «Σαμοθράκη» κάνοντας έναν υποθετικό διάλογο με τον νεκρό κοσμοπολίτη Νικόλαο Φαρδύ. Η ιδέα αυτή συναντάται στους ποιητές μας, στον Διονύσιο Σολωμό με τον στίχο «απ’ τα κόκαλα βγαλμένη των Ελλήνων τα ιερά», αλλά και στους στίχους του Κωστή Παλαμά:

Γνώμες, καρδιές, όσοι Έλληνες,

ό,τι είστε, μην ξεχνάτε,

δεν είστε από τα χέρια σας

μονάχα, όχι. Χρωστάτε

και σε όσους ήρθαν, πέρασαν,

θα ’ρθούνε, θα περάσουν.

Κριτές, θα μας δικάσουν

οι αγέννητοι, οι νεκροί.