Το βιβλίο αυτό γράφτηκε όταν μια κούκλα μπήκε στην τάξη μου προκειμένου να συνομιλήσει με τους μαθητές για τους κανόνες ,δικαιώματα και υποχρεώσεις, της σχολικής ζωής.
Αυτή η κούκλα πήρε πολύ σοβαρά τον ρόλο της και θέλησε να μιλήσει για την γενιά της και να ξεδιπλώσει το μεγαλείο της ιστορίας της.
Κάθε εικόνα του βιβλίου είναι αφόρμηση για τον σχεδιασμό και την υλοποίηση δράσεων που αφορούν την ανάπτυξη της ατομικής και πολιτιστικής ταυτότητας των μαθητών με στόχο την καλλιέργεια της ιδιότητας του αυριανού πολίτη. 
Τα γράμματα των ονομάτων των παιδιών ,δημιούργησαν το όνομά της Δημοκρατίας, και κείνη έμεινε στην τάξη ,για να φωτίζει την κάθε μέρα στο σχολειό. 
Οι μικροί υπερασπιστές –φρουροί της την φιλοξένησαν στο σπίτι τους και κείνη ξετρύπωνε τις μικρές αδικίες ,και μιλώντας για αυτές ανακούφιζε τα μικρά παράπονα. Κάποιους τους τρόμαξε, κάποιοι θύμωσαν μαζί της, άλλοι της ζήτησαν συγνώμη και κείνη χαμογελώντας πάντα παίζει το παιχνίδι των ιδεών ασταμάτητα. 
Δεν φεύγει από το σχολειό μας, τρύπωσε για πάντα μέσα στα βιβλία μας, έμαθε να τα αγαπά, παίζει με τα όνειρά μας.
Το παιχνίδι της Δημοκρατίας δεν τελειώνει εδώ.
Απλά μοιράζεται-κοινοποιείται-εμπλουτίζεται-δημιουργεί –αναπτύσσει ιδέες ,που όλες είναι αποδεκτές. ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.