Το όραμα που έχω για τον κινηματογράφο, ως γλώσσα, είναι ένα όραμα «διάχυτο» και «συνεχές», μια αναπαραγωγή της πραγματικότητας αδιάκοπη και ρέουσα, όπως η ίδια η πραγματικότητα. Εδώ, λοιπόν, η αγάπη μου για την πραγματικότητα αγκαλιάζει αφηρημένα όλη την πραγματικότητα, από την κορυφή ώς τα νύχια: είναι μια διακήρυξη αγάπης ως πράξη πίστης, ατρόμητη και θεωρητική.
[από το οπισθόφυλλο της έκδοσης]