Η πρωτοφανής επιτυχία του Α` τόμου της "Αυτοκρατορίας της Κωνσταντινουπόλεως", με τις τολμηρές σκέψεις που διατυπώσαμε, προκειμένου για βιβλίο της κακώς λεγόμενης βυζαντινής ιστορίας, μάς επιτρέπει με χαρά να παρουσιάσουμε και τον Β` τόμο, που καλύπτει τη μακρά περίοδο από τους διαδόχους του Ιουστινιανού μέχρι την Α` άλωση της Πόλης από τους Σταυροφόρους (1204). Κατά τη μακρά αυτή χρονική περίοδο η Αυτοκρατορία χάνει σταδιακά το ρωμαϊκό της χαρακτήρα και προσλαμβάνει μια ελληνομορφία, που θα γίνει περισσότερο έντονη στην τελευταία φάση, που ατυχώς έκλεισε με την Β` Άλωση του 1453. Στόχος μας δεν είναι να αναφερθούμε μόνο στα πολεμικά και στα θρησκευτικά γεγονότα αλλά και στην εμφάνιση νέων λαών που για πρώτη φορά εμφανίζονται στον ιστορικό στίβο. Πολλοί από τους λαούς αυτούς εξαφανίστηκαν μέσα στην εναλλαγή του χρόνου, αλλά όλοι άφησαν κάποιο ιστορικό αποτύπωμα. Κάποιοι, όμως, συνεχίζουν την ιστορική τους πορεία, αφού πήραν από την Αυτοκρατορία της Κωνσταντινουπόλεως τα αναγκαία καθοδηγητικά φώτα.

Και κάτι άλλο που το θεωρούμε σημαντικό: στη μακρά διάρκειά της η Αυτοκρατορία παρουσιάζει πολλά μελανά σημεία και έχει ένα άρωμα θρησκευτικό και πνευματικό τελείως διαφορετικό από το δικό μας. Ωστόσο, χωρίς το άρωμα αυτό που διαχύθηκε σε Δύση και Ανατολή, ο σύγχρονος κόσμος δεν θα είχε τη σημερινή του μορφή. Η Αυτοκρατορία εξακολουθεί να υπάρχει με χίλιες δυο εκφράσεις και στο χώρο του χριστιανικού κόσμου και στο χώρο του Ισλάμ. Και όχι μόνο ως θρησκευτική αλλά και ως κοσμική παρουσία, που αποτελεί για τη σύγχρονη ανθρωπότητα μια τεράστια πολιτική και πολιτιστική περιουσία.