«Τα παράδοξα γεγονότα που αποτελούν την αφορμή αυτής της αφήγησης συνέβησαν τον χειμώνα του 197. . ., στο χωριό Μαυρόδασο της Πίνδου. Πρόκειται για έναν μικρό οικισμό, η ύπαρξη του οποίου χρονολογείται από τις αρχές του 16ου αιώνα. Λόγω της σχετικά απομονωμένης θέσης του, σε μια απόκρημνη πλαγιά της οροσειράς της Πίνδου - που καθιστά την πρόσβαση από και προς αυτό εξαιρετικά δυσχερή, ιδιαίτερα κατά τους χειμερινούς μήνες, περιορίζοντας την άνθηση στενών εμπορικών σχέσεων με τα γύρω ορεινά χωριά, κύριες πηγές τροφοδοσίας του χωριού αποτελούν η κτηνοτροφία και η τυροκομία, σε επίπεδο ιδίας κατανάλωσης».
Σ` ένα απομονωμένο χωριό της Πίνδου ξεσπά μια επιδημία λύσσας. Παγιδευμένος στο χιόνι και στην αρρώστια, που κατασπαράζει το χωριό με τρομαχτικούς ρυθμούς, ο αφηγητής της ιστορίας προσπαθεί ν` ανιχνεύσει την προέλευση του Κακού ή να βρει κάποια ελπίδα σωτηρίας. Πρόσωπο-κλειδί σ` αυτή του την προσπάθεια θα είναι το στοιχειό του χωριού, ένας παράξενος νέος με τ` όνομα Δημήτρης, απ` τον οποίο και ξετυλίγεται όλη η ιστορία.
Ο Αύγουστος Κορτώ δεξιοτεχνικά από την αγωνία της πλοκής στην αγωνία της ύπαρξης και ο αναγνώστης με τη σειρά του παγιδεύεται, βαθμιαία, σε ένα συναρπαστικό εσωτερικό θρίλερ.