Η ανθρωποκεντρική θεώρηση των πραγμά­των έφθασε σε αδιέξοδο, καθώς διαπιστώ­νουμε πως ανθρώπινα και μη ανθρώπινα όντα, πολιτισμός και φύση, κοινωνία και ύλη συνυφαί­νονται και συνδέονται με τρόπους απρόσμενους. Το επιστημονικό Παράδειγμα που διαχώριζε τον άνθρωπο από τον κόσμο και τον έθετε ως σκε­πτόμενο ον απέναντι στο αντικείμενο της πα­ρατήρησής του, φαίνεται πως έφθασε στα όριά του. Το «νέο» Παράδειγμα απαιτεί μια συνθεώ­ρηση των όντων, ερμηνεία και κατανόηση, και συνειδητοποίηση του γεγονότος ότι υποκείμενο και αντικείμενο της έρευνας δεν διαχωρίζονται.