«[Π]αρά τα διαφορετικά ερευνητικά μας ενδιαφέροντα, τις διαφορετικές επιστημολογικές αφετηρίες και μεθοδολογικές μας προσεγγίσεις, [όλοι] διακατεχόμαστε από την ίδια επαγγελματική εμμονή. Επιχειρούμε να βάλουμε τάξη σε ένα κόσμο πολύπλοκο και πρωτεϊκό, που μοιάζει συχνά άναρχος και χαοτικός. Επιχειρούμε με τον τρόπο αυτό να τον κατανοήσουμε, συχνά προσβλέποντας και προσδοκώντας να τον ελέγξουμε κιόλας προς όφελός μας. Βασική μας παραδοχή, στην οποία στηρίζεται άλλωστε ολόκληρο το οικοδόμημα της επιστήμης, είναι ότι πίσω από τη φαινομενική αταξία κρύβεται μια τάξη, την οποία ο ορθός λόγος μπορεί να ανακαλύψει».
Από το έργο του Δημήτρη Ματθαίου «‘Τάσεις’ στη δια μόρφωση του Ευρωπαϊκού Χώρου εκπαίδευσης. Η μεταλλαγή ενός εργαλείου ανάλυσης σε μέσο χειραγώγησης εκπαιδευτικής πολιτικής», στο Συγκριτική και Διεθνής Εκπαιδευτική Επιθεώρηση, τεύχ. 8, Απρίλιος 2007, σ. 61-72.