Οι πνιγμοί των προσφυγοπαίδων στο Αιγαίο, τα θαύματα της Αpple ερήμην του Θεού, τα φρικτά πάθη των πλουσίων με τα αγροτικά Cherokee, η  γενναία άρνηση των άσημων νεκρών να αναστηθούν, η προσμονή της Δευτέρας Παρουσίας των εταίρων, οι  υποκριτικές στολές στρατηγών και παρουσιαστών, ο φθόνος μεταξύ των ποιητών, η νοσταλγία των σπιτικών θανάτων, η εμπορικο-αισθησιακή Τζούλια έναντι άλλων της οθόνης, ο Χριστοδούλειος πολεμικός χριστιανισμός, η εθνική αμεριμνησία προς την χρεοκοπία σε μία Ελλάδα ιέρεια και βιζιτού… Και- στο τέλος-  μια μηχανόβια Θεολογία να ερευνά την αλήθεια…
Αυτή, μεταξύ άλλων, είναι  η θεματογραφία του Κώστα Μαρδά στο νέο  ποιητικό του βιβλίο «Γυμνή Θεολογία», που κυκλοφόρησε πρόσφατα από τις εκδόσεις Vakxikon.gr.

Πρόκειται για ένα σημερινό μοντερνισμό, ο οποίος εκπλήσσει, καθώς ο έντεχνος σαρκασμός του δεν υποχωρεί προ ουδενός, ούτε και ενώπιον της διαπλανητικής θρησκείας του ποδοσφαίρου, που σαρκάζει με το μοναδικό- ίσως παγκοσμίως -  ποίημα, όπου οι κερκίδες αποθεώνουν μανιωδώς τους παίχτες που λακτίζουν την κεφαλή του Αγίου Ιωάννη του Βαπτιστή…

Ποίηση υπαρξιακή, πολιτική, κοινωνική η οποία, με έμπνευση τα γεγονότα, τα πρόσωπα και τις καταστάσεις στην Ελλάδα της καπιταλιστικής κρίσης και στη Μεσόγειο των βομβαρδισμών, αιφνιδιάζει.

Σε μια εποχή τηλεοπτικού εκφυλισμού, ο Κώστας Μαρδάς, συμπληρώνοντας 35 χρόνια στην έντυπη και ηλεκτρονική πολιτική δημοσιογραφία , αλλά παράλληλα και στην  ιστορική συγγραφή, αντιπροβάλλει τη δική του υπερρεαλιστική «ενημέρωση». Έχοντας αίσθηση της ματαιότητας…

**

Ένα ποίημα να γράψω
Χωρίς τη λέξη ουρανός
Χωρίς αφόρητα φεγγάρια
Ούτε και θάλασσα
Μήτε βουνά
Δίχως φυτά και άνθη
Και όχι πια σεφερικό
Μα σιωπηλό αεροδρόμιο