Θεωρώντας ότι έχει περισσότερο παρελθόν από ότι μέλλον, ο Βιελτσάνινοφ, πρώ-

ην νέος και ωραίος, καταπιάνεται συστηματικά με ότι του χαλάει την ησυχία. Μετά

την ατυχή δικαστική έκβαση κάποιων κτηματικών του διαφορών και μη αντέχο-

ντας το πέρασμα του χρόνου, βρίσκει παρηγοριά στις καταθλιπτικές σκέψεις. Και

σα να μην έφταναν όλα αυτά, αιφνιδίως και απρόσμενα εισέρχεται απρόσκλητος

στη ζωή του ένας αναπάντεχος επισκέπτης. Ο «Αιώνιος Σύζυγος» από τη μεριά

του υποψιάζεται ότι η κόρη του είναι καρπός τού παράνομου έρωτα της αποβιώ-

σασας συζύγου του με τον Βιελτσάνινοφ. Έτσι, ο παλιός της εραστής γίνεται ένα

αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής τού απατημένου συζύγου χάρη σε μιαν ακαταμά-

χητη έλξη που του ασκεί η παρουσία του.