Το ΧΡΥΣΟ, όμως, έχει τις ιστορίες που λάμπουν. Τις ιστορίες που βασιλεύουν, χωρίς να μιλάνε. Το Χρυσό έχει θησαυρούς και όνειρα, έχει τόπους και χώρες και πόλεις δικές του. Έχει σχέδια κι αγώνες – επειδή το θέλουν όλοι: και οι θεοί και οι δαίμονες. Έχει στρατούς και στόλους στις προσταγές του. Έχει τους βασιλιάδες και τις δέσποινες στη γη, τους αγίους στα ουράνια. Έχει τη σοφία την ολόλαμπρη, τις εικόνες τις ιστορημένες και τα βιβλία τα ζωγραφιστά. Και είναι όμορφο και με τους δυο μεγάλους τρόπους της Ομορφιάς: φανερά, ολοφάνερα, και κρυφά, κρυφά τελείως.