Αγάπη

Αγάπη∙ ο ήλιος ο χρυσός της μέρας
και της σελήνης τ’ ασημένιο απαλοφώς.

Αγάπη το χρυσόμαλλο το δέρας
λάφυρο του Ιάσονα και της Αργώς…

Αγάπη∙ αυτό το βρέφος μέσ’ την κούνια
και το γλυκόλαλο αηδονάκι στη φωλιά.

Μα κι η φωνή –που σκίζει κορφοβούνια
του έρωτα, για μια γλυκόσφιχτη αγκαλιά…

Αγάπη∙ το φτωχό το μεταλλίκι
στο χέρι της ζητιάνας μάνας της φτωχής.

Αγάπη: το μαχαίρι μέσ’ τη θήκη∙
κι η Συμπόνια: μια θρησκεία όλης της Γης.

Αγάπη∙ έρωτας της εφηβείας:
μια ένθεη αλλοφροσύνη της ψυχής.

Αγάπη της μεγάλης ηλικίας
χρυσή κορώνα μιας ολόκληρης ζωής.