Ένα πέπλο μυστηρίου κάλυπτε τη ζωή τού παππού, και ειδικά τις συνθήκες θα­νάτου του. Πέθανε ή σκοτώθηκε; «Πέθα­νε» μας εί­πε κάποια στιγμή η μάνα μου. Πώς πέθανε; Επέμεινα. Θέλαμε να μά­θου­με. Μετά από λίγο καιρό, άλλαξαν τρο­πά­ρι: «Σκοτώθηκε». Ναι, αλλά αν σκο­τώθη­κε, τι διάολο είχε συμ­βεί; Γιατί δεν μας έλεγαν; Με την πίεση των μεγαλύ­τε­ρων εγγονών, η μάνα μου αναγκά­στηκε μετά από καιρό να παραδεχτεί ότι δεν σκοτώ­θηκε αλλά τον σκότωσαν. Οπότε τα ερω­τή­ματα έγιναν ακόμη πιο βασανι­στι­κά: Ποιοι, πώς, και γιατί τον σκότω­σαν;

Αυτό πάντως δεν ήταν το μόνο ζήτημα για το οποίο είχαμε απορίες· είχαμε απο­ρίες και για το θείο Μάνθο, τον άντρα της θείας Φι­λί­τσας. Γιατί δεν είναι μαζί μας ο θείος Μάν­θος; Ο πατέρας μου είναι εδώ, ο πατέρας του Κωστή επίσης, ο πατέρας του Γρηγόρη όμως πού είναι; Εμείς οι νεό­τεροι δεν τον ξέραμε καν. Μήπως δεν ζει; Πού είναι τώρα; Μας πήρε καιρό να μά­θουμε.